Yoksulluk Nafakasının Kaldırılması Hakkında

TMK 176/3 maddesine göre; “irat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşaması, yoksulluğun ortadan kalkması ya da haysiyetsiz hayat sürmesi halinde mahkeme kararıyla kaldırılır.

Tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.

HGK'nun 07.10.1988 tarih ve 2-656-688 sayılı kararında da kabul edildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık,ulaşım,kültür(eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.

Yapılan sosyal ekonomik durum araştırması neticesinde davalının 2010 yılının Mart ayından itibaren X1 Hastanesi'nde iletişim uzmanı olarak çalıştığı, ortalama maaşının 1.000,00 TL civarında olduğu, özel bir okula giden 8. sınıf öğrencisi çocuğuyla birlikte 450,00 TL kira parası vererek bir evde oturduğu anlaşılmaktadır.

Davalı hakkında sosyal ekonomik durum araştırması yapılması için, davalının dava dilekçesinde bildirdiği adresine müzekkere yazıldığı, davalının bu adresten ayrılarak Kadıköy/İstanbul'da bir adrese taşındığının bildirilmesine rağmen davalının yeni adresinde davalı hakkında sosyal ekonomik durum araştırması yapılmadığı anlaşılmaktadır.

Bu durum karşısında mahkemece, davacının en son bilinen adresinde sosyal ve ekonomik durum araştırması yapılarak davacının gelir düzeyi belirlenmeli ayrıca davalının aldığı maaşın onu yoksulluktan kurtarmayacağı gözetilerek ve davacının nafakanın kaldırılması talebinin içinde (çoğu isteyen azı da ister) nafakanın indirilmesininde bulunacağı dikkate alınarak TMK 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi uyarınca bir karar verilmelidir.

SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02/04/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.