0

Ölünceye Kadar Bakma Sözleşmesinin Geçerliliği Hakkında

YARGITAY 2.HD, E.1973/8154 K.1974/180 T.15.01.1974

ÖZET: Ölünceye kadar bakma sözleşmesinin eşler arasında geçerliliği, bakma görevinin sınırının zorluğuna bağlıdır.

DAVA VE KARAR:  Karı, koca esasen biribirine bakıp gözetmekle yükümlü olduğu için bu maksatla yapılan ölünceye kadar bakma sözleşmeleri geçerli olmamakla beraber, bakma görevinin sınırını zorlayacak şekilde özel bakıma muhtaç eşin, diğerine bakıp gözetme kaydiyle temlikte bulunması caiz ve mümkündür.

B. B. yatalak olup, eşine ölünceye kadar bakma şartiyle dava konusu taşınmazları temlik etmiştir. Toplanan delillerden, kadının on yıl sözleşme ile yükümlendiği borcu tamamiyle yerine getirdiği, sonradan B.'in davalı karışma devamlı surette hakaret etmesi ve huzursuzluk çıkarması yüzünden evi terk etmek zorunda kaldığı, ancak adam tutup bütün masraflarını da vererek davacının bakımını gereği gibi yerine getirdiği anlaşılmıştır. Davacı tanıklarının sözleri az önce açıklanan durumun aksini kabule yeterli ve elverişli bulunmamıştır. Eşler, esasen birlikte oturma zorunda oldukları gibi (M.K. 152) ölünceye kadar bakıp gözetme sözleşmesi de davalıyı davacı ile birlikte oturmaya mecbur kılmakta ise de (B.K. 514) temlikte bulunan kişinin kusurlu tutum ve davranışı bakma yükümlüsü için birlikte oturmayı tahammül edilmez hale getirdiği cihetle davalı kadının ayrı bir evde oturmak suretiyle bakıp gözetme görevini yerine getirmiş olmasında sözleşmeye aykırılık söz konusu olamaz. Bu bakımdan davanın reddi gerekirken ölünceye kadar bakma sözleşmesinin feshine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA 15.1.1974 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



Bu Bilgi Yararlı Oldu mu?
Anket Sonuçları
Kapat